Şiir Gibi Oldu Bu

Kalbimin karanlık sokaklarında olaylar çıkar,
Aşk için isyan ederdim.
"Ne kadar da serserilik" derdin ama ben savunduğum şeyin peşinden giderdim.

Koşardım, kaçardım...

Belki kendimden, belki senden
Ama gidebildiğim tek yer yine sen...

Üşürdüm; kalbimin karanlık sokaklarında...
İsyanlarda...
Isınmak için yakardım bütün kelimeleri
Meğer bir kelimenle yanmakmış "AŞK", bunu öğrendim...

Bir süre sonra hissetmezsin mesela.
Ellerimi bırakınca farkettim...
Bazen diyorum ki; bu kadar da umursamıyor olamaz herhalde
Yokla ceplerini Aşk kırıntıları kalmış olmalı biraz...